Don't Let Them Call You Skinny!

Ik zat laatst een film te kijken, en naar aanleiding van die film wil ik toch wel even wat zeggen. De film heet “Lying To Be Perfect” en gaat over een vrouw die te dik is voor wat ze wilt doen en zich daarom een fictieve personage aanneemt die slank en mooi is. Als jullie meer informatie over de film willen kunnen jullie het opzoeken.

De film is eigenlijk gewoon een simplele chickflick, maar mensen met een maatje meer kunnen dit anders opvatten. Ik heb zelf maatje 40 en vind dat er tegenwoordig in de modewereld veel te veel wordt gekeken naar de maat van een vrouw. Op de catwalk zie je alleen maar size zero rondlopen. Je kan zien dat die modelen geen blosje meer op hun wangen hebben van het niet of onvoldoende eten. Nog niet eens zo lang geleden was het zo dat je met een maatje minder niet van deze wereld zou zijn. Het schoonheidsideaal was ronde vormen. Nu is het een omgekeerde wereld. Wat is er gebeurt met Marylin Monroe en Raquel Welch? Een vrouw heeft toch rondingen nodig?

Tuurlijk zijn er vrouwen met verschillende lichamen en maten. Een vrouw kan prima maatje 34 hebben als dat haar natuurlijke bouw is. Maar als een vrouw van maat 44 haar natuurlijke lichaamsvormen moet gaan forceren omdat het niet in het modeplaatje van nu valt hoort dat niet oke te zijn. Het aanbod in modewinkels draagt daar ook aan bij. Er zijn genoeg vrouwen met maatje meer die heel graag naar de PC Hoofdstraat willen om daar een mooie kleding te kopen terwijl ze er tegen aanlopen dat het aanbod in die winkels niet verder gaat als maat 42.

Gelukkig probeert Dove, en nog wat andere merken, de aandacht te leggen op een natuurlijke vrouw. Nu eens niet een vrouw die gefotoshopt in een magazine staat. Daar sta ik 100 % achter. Ook voor de jonge meiden van nu. Die moeten zich niet gaan meten aan een prachtig model dat gefotoshopt in de Cosmo staat. Daar krijg je alleen maar narigheid van. Lang leve de natuurlijke rondingen!